شکی نیست که دایی امروز هم خودش را سرمربی موفقی می‌داند، اما تعداد آن‌هایی که در این زمینه با او هم‌عقیده‌اند چندان هم زیاد نیست

در مهم‌ترین بازی از هفته هفتم روز جمعه فولاد خوزستان در آزادی میهمان پرسپولیسی‌هاست و بدون تردید یکی از نکات ویژه این دیدار رویارویی حسین فرکی و علی دایی بر روی نیمکت دو تیم خواهد بود. فرکی مدت‌ها در تیم ملی مربیگری کرده و در این تیم دستیار چند سرمربی بوده است. علی دایی هم در همان دوران تک‌مهاجم و کاپیتان تیم ملی بود و همیشه میان دایی و فرکی رابطه‌ای خوب و سرشار از احترام برقرار بوده است.

اما مصاف این دو مربی از یک دیدگاه دیگر هم قابل بررسی است. رویارویی این دو نفر می‌تواند بهانه‌ای برای باز شدن یک بحث جالب درباره مربیگری باشد. «سرمربی» شدن دایی و فرکی در لیگ برتر از دو مسیر کاملا متفاوت (و حتی متضاد) اتفاق افتاده و نتایج آن‌ها در مقام سرمربی نیز تقریبا برعکس همدیگر بوده است. فرکی هم در نفت و هم در فولاد سرمربی موفقی بوده و دایی به ندرت توانسته توفیقی در این زمینه کسب کند. هر چند خود او قطعا با این نظریه موافق نیست و با توسل به هزار و یک دلیل می‌تواند اثبات کند که برای تیم‌هایش مربی موفقی بوده است!

حسین فرکی؛ ترشی هفت ساله

حسین فرکی در فوتبال ایران خیلی دیر خودش را به عنوان سرمربی مطرح کرد. کلا فرکی آدمی است که همه کارهایش را دیرتر از موعد انجام می‌دهد! او در دورانی هم که بازی می‌کرد برای خداحافظی از فوتبال و آویزان کردن کفش‌هایش خیلی معطل کرد. تا جایی که چندین سال بعد از حضورش در خط حمله تیم ملی و رفتن به جام‌جهانی، وقتی به آستانه ۴۰سالگی رسیده بود هنوز در باشگاه‌های گمنام تهرانی بازی می‌کرد و آقای گل دسته دوم پایتخت می‌شد.

اما او هم بالاخره کفش‌هایش را آویزان کرد و مدتی بعد مربی شد. در سال‌های اول فعالیتش یک تجربه موفق در فتح تهران داشت و یک تجربه بسیار ناموفق در تیم پاس. بعد از آن حسین‌آقا تصمیم دیگری گرفت و روند تبدیل شدن به یک سرمربی موفق را از جای دیگری آغاز کرد. او دستیار شد و شانسی که در این مسیر داشت باعث شد فرصت همکاری با مربیان بزرگی را به دست بیاورد. برانکو، منصور پورحیدری، جلال طالبی و... مربیان بزرگی بودند که فرکی در کنار آن‌ها روی نیمکت تیم ملی نشست.

امروز هم اگر از سرمربی فولاد رمز موفقیتش را بپرسید خیلی صادقانه از تاثیرات مثبت آن دوران می‌گوید و نقش این نام‌ها را در رشد کلاس مربیگری‌اش هرگز کتمان نمی‌کند.

 

علی دایی؛ بفرما را زدند و رد نکرد

اما علی دایی؛ او در مربیگری مسیری کاملا متفاوت با فرکی در پیش گرفت. در فوتبال دنیا کمتر کسی را سراغ داریم که بلافاصله بعد از پایان دوران بازی، روی صندلی سرمربیگری بنشیند. البته علی دایی هم بلافاصله بعد از آویختن کفش‌هایش سرمربی نشد، چون چند ماه قبل‌تر این کار را کرده بود! وقتی سرمربی آلمانی سایپا در لیگ ششم بعد از ۵ هفته تیم را رها کرد و رفت، دایی به پیشنهاد وسوسه‌انگیز مربی-بازیکن شدن جواب مثبت داد و در پایان فصل هم قهرمان شد. شاید همین قهرمانی بود که دایی را مجاب کرد می‌تواند در پست جدید هم مثل دوران بازی و گلزنی مرد موفقی باشد.

بعد از آن اتفاق، دایی از قرار گرفتن عنوان «سرمربی» در کنار اسمش استقبال کرد و دست رد به سینه هیچ پیشنهادی نزد. حتی پیشنهاد سرمربیگری در تیم ملی، آن هم دو سال بعد از خداحافظی با عنوان «بازیکن»! بله، از آخرین روزی که شهریار به عنوان بازیکن در میدان گلزنی کرد و از سر و کول همبازی‌هایش بالا رفت، به زحمت دو سال سپری شده بود که او سرمربی تیم ملی شد. و تیم ملی با هدایت او به نتایجی رسید که دانم و دانید. بعد از برکناری از تیم‌ملی هم دوران پرسپولیس و راه‌آهن و دوباره پرسپولیس آغاز شد که درباره کارنامه او در این تیم‌ها هم حرفی نمی‌زنیم. چه، داستان کاملا معاصر است و همه از نتایج کار او باخبرند.

 

«موفق» به اعتراف همه/ «موفق» به اعتقاد خودش

القصه؛ جمعه در آوردگاه آزادی حسین فرکی و دایی یک بار دیگر سربازهای‌شان را روبه‌روی همدیگر می‌چینند. دو سرمربی، با دو گذشته متفاوت، که هنوز هم رفیق‌اند اما هم‌راه نیستند. راه حسین و علی در تمام این سال‌ها از هم جدا بوده است. حسین صبر کرد و صبر کرد تا میوه را درست در وقت رسیدن از شاخه بچیند. اما علی به محض این‌که میوه‌های نارس را به او تعارف زدند از شاخه‌های درخت بالا رفت! شکی نیست که دایی امروز هم خودش را سرمربی موفقی می‌داند، اما تعداد آن‌هایی که در این زمینه با او هم‌عقیده‌اند چندان هم زیاد نیست.

تکیه او بیش از هر چیز روی دو جامی است که برای قرمزها کسب کرده، اما کیست که نداند ایران صاحب تنها جام حذفی در دنیاست که می‌توان با ۵ بازی در آن به قهرمانی رسید! دایی اگر بتواند یک مقام سومی در لیگ‌برتر به پرسپولیسی‌ها ببخشد، یا در طول ۹۰ دقیقه به اندازه ۲۰ دقیقه از بازی‌های پرسپولیسی که خودش در آن بازی می‌کرد موقعیت گل بسازد، ارزش کارش به مراتب بیشتر از قهرمانی در دو جام حذفی خواهد بود.

ستاره پرتغالی ترجیح داده تا در دیدار دوستانه امشب تیمش حضور داشته باشدتااینکه بخواهد به موناکو برود

کریستیانو رونالدو ستاره پرتغالی رئال مادرید غایب مراسم امشب موناکو خواهد بود.

امشب در موناکو جایزه بهترین بازیکن سال یوفا اهدا خواهدشد و کریس همراه با مسی و ریبری نامزدهای دریافت این جایزه هستند. اما ستاره پرتغالی به موناکو سفر نکرده وترجیح داده تابا کاروان رئال مادرید به لاکرونیا سفر کند تا در دیدار دوستانه رئال حضور یابد.

سران باشگاه رئال دیروز تلاش زیادی انجام دادند تا این مشکل را حل کنند و سران یوفا امیدوارند که این مشکل ایجاد شده در طول امروز حل شود ولی بعید به نظر می رسد که کریس راضی شود تا به موناکو سفر کند. کریستیانو رونالدو دوست دارد تا در کنار هم تیمی هایش باشد و از آنجا که خاطره خوبی از آنچه سال گذشته در موناکو اتفاق افتاد ندارد، به این سفر راضی نخواهد شد.

طبق گزارش منتشره در روزنامه آ.اس دلخوری کریس از مسئولان یوفا به پارسال و زمانی که همه فکر می کردند که نبرد برای فتح جایزه بهترین بازیکن سال یوفا میان او و مسی است، و درنهایت این جایزه به آندرس اینیستا رسید برمی گردد.

البته دونماینده از باشگاه رئال مادرید یعنی امیلیانو بوتراگنیو و پدرو لوپس خیمنس، یکی ازمدیران باشگاه مادریدی در مراسم امروز یوفا حضور خواهند یافت . فلورنتینو پرس به خاطر گرفتاری های حرفه ای قادر به شرکت دراین مراسم نخواهد بود. لیونل مسی هم با همراهی ساندرو روسل رئیس باشگاه بارسلونا و آندونی سوبی سارتا مدیر ورزشی این تیم به موناکو رفته اند.

سران باشگاه مادریدی در طول روزهای گذشته تلاش زیادی انجام دادند تا رونالدو را برای سفر به موناکو متقاعد کنند. فلورنتینو پرس هم سعی زیادی کرد تا ستاره تیمش را قانع کند ولی تاحالا که موفق نشده است. یکی ازمقامات باشگاه مادریدی به خبرنگار روزنامه آ.اس گفته:« تمام این اتفاقاتی که پیش آمده، ناراحت کننده است ولی کریس تمایلی به رفتن ندارد. ما دوست داشتیم که او می شد در هر دو جا حضور بیابد ولی این غیرممکن است.»

زمانی که برای یک جام می جنگی، آنچه مهم است فتح آن است. حالا اسمش هرچه می خواهد باشد. ما می خواستیم با سرعت بالا و دقت زیاد جام را مال خودماان کنیم.

تاتا مارتینو سرمربی بارسلونا درپایان بازی تیمش برابر اتلتیکومادرید که با کسب اولین جام قهرمانی این فصل بارسا همراه بود درکنفرانس خبری حاضر شد و پاسخگوی سوالات خبرنگاران شد:

*فرصت های کم گلزنی: من این طور فکر نمی کنم. مایک پنالتی داشتیم و نیمار و مسی فرصت های متعددی داشتند. آیااین فرصت ها در مقایسه با مالکیتی که برتوپ داشتیم کم بود؟نه. بیشترین موقعیت های بارز گلزنی را ما داشتیم.3شوت به دروازه داشتیم و والدس 2 توپ را مهار کرد.آنها دوبار به دروازه ما رسیدند ووالدس مانع از گلزنی آنها شد.باید برخی مسائل را اصلاح کنیم

*داوری: واکنش نیمار به نظرم خوب بود و حس نکردم که خسته است.من هیچ حرفی برای گفتن درمورد داور ندارم

*نیمکت نشینی اینیستا: به نظر من دربازی 4شنبه باید این یازده نفر را به میدان می فرستادم. دیگر حرفی برای گفتن نیست

*ویلانوا:این دقیقا چیزی است که قبل ازبازی هم گفتم.هیچ چیزی تغییرنکرده.این فینال را عملکرد خوب پارسال تیم ، پیش روی ما گذاشت. اگر قهرمان شدیم، این قهرمانی مال تیتو و اعضای کادر فنی است.

*ارسالهای بلند: تساوی دربازی رفت هم با ارسالهای بلند به دست آمد.گاهی وقتها نیاز است که با توپهای بلند بازی کرد. ما دراین بازی هم سعی کردیم که با 5 بازیکن میانی این سیاست را دنبال کنیم. همان طور که دربازی رفت هم اتفاق افتاد، وقتی حریف از نظر فیزیکی قوی است باید این طور بازی کرد

*خطاها: این خطاها اتفاق افتاد. فکر می کنم اتلتیکو23 خطا داشت و بارسا 10 تا

*40روز تمرین و حالا جشن قهرمانی: این قهرمانی مال بازیکنان است؛ چون شایستگی اش را دارند

*سطح فوتبالی بارسا: زمانی که برای یک جام می جنگی، آنچه مهم است فتح آن است. حالا اسمش هرچه می خواهد باشد. ما می خواستیم با سرعت بالا و دقت زیاد جام را مال خودماان کنیم. فصل تازه شروع شده و به نظرم اصلا بد نیست. ما می بایست دوباره حس می کردیم که قوی هستیم. شاید تیم ما و رئال بیش از سایر تیم ها روی فرم هستند

*مسی:من با مسی صحبت کردم. به نظر من خیلی هیجان انگیز است که او پست بازی اش را تغییر دهد. او ممکن است از گلزنی دورشود ولی در مصاف های تک به تک خیلی ساده تراز سد حریفان عبور می  کند

*مسی و نیمار:هرکدام از آنها بازی خوبی را انجام دادند؛ درست است که خیلی با هم مشارکت نداشتند، چون زیاد همدیگر را پیدا نمی کردند .نیمار کمی عقب تر بود و لئو هرزمانی که عقب می رفت در سوی دیگر میدان بود. شرایط فیزیکی باانجام بازیهای بیشتر بهتر می شود و ما نمی توانیم در ابتدای فصل درمورد بازیکنان ریسک کنیم

 

 

در این تابستان شایعات زیادی در مورد پیوستن این ستاره ولزی به رئال مادرید منتشر شد و گفته می شود که دو باشگاه بر سر مبلغ 100 میلیون یورو به توافق رسیده اند.

آندره ویلاس بواس، سرمربی تاتنهام، تایید کرد که گرت بیل در آستانه پیوستن به رئال مادرید قرار دارد.

در این تابستان شایعات زیادی در مورد پیوستن این ستاره ولزی به رئال مادرید منتشر شد و گفته می شود که دو باشگاه بر سر مبلغ 100 میلیون یورو به توافق رسیده اند.

ویلاس بواس هم که پیش از این بارها تاکید کرده بود که این بازیکن فصل آینده هم در وایت هارت لین خواهند ماند، این بار تایید کرد که مذاکرات دو باشگاه در مراحل پایان قرار دارد.

او به خبرنگاران گفت" در حال حاضر دو باشگاه در حال مذاکره هستند. نمی دانم چقدر طول خواهد کشید. این انتقال می تواند خیلی زود انجام شود؛ شاید هم نه.

فکر می کنم یک روز دیگر یا دو روز دیگر این انتقال نهایی شود. به هر حال نباید انتظار داشته باشید که بزرگترین انتقال تاریخ فوتبال به همین سادگی باشد."

بیل که در سال های 2011 و 2013 عنوان بهترین بازیکن لیگ برتر را از آن خود کرد، در سال 2007 با انتقالی 8.2 میلیون یورویی از ساوتهمپتون به تاتنهام پیوست.

ماکس آلگری سرمربی 46 ساله میلان پس از پیروزی تیمش برابر پی اس وی به شدت عصبانی بود و گفت که شاید پنجشنبه استعفا بدهد

 میلان در مجموع با حساب 4-1 از سد حریف هلندی خود گذشت و به مرحله ی گروهی رقابت های لیگ قهرمانان اروپا رسید . با این حال گزارشات حاکی از اخراج آلگری در صورت عدم صعود میلان به دور بعد توسط برلوسکونی بود.

 به نقل از ac-milan.ir-آلگری پس از پایان بازی به خبرنگار اسپورت مدیاست چنین گفت :"ما می خواستیم به دور بعد برسیم  و امروز به همان بازگشتی که فصل گذشته در ماه ژانویه در سری آ رسیدیم دست پیدا کردیم.بازیکنان من خوب جنگیدند. آن ها ( پی اس وی ) تیم خوبی هستند که با تکنیک خوب بازی می کردند و نیمه ی دوم را به خوبی آغاز کردند و ما را به دردسر انداختند."

 سرمربی میلان ادامه داد:"فشار و استرس زیادی بر روی تیمم بود اما بازیکنان ما خوب دفاع کردند و تنها چند اشتباه بعد از شروع نیمه ی دوم داشتند."

 وقتی در رابطه با فشار ها و شرایط از آلگری پرسیده شد گفت :" چندین سال است که این فشار ها وجود دارد بنابراین فکر می کنم پنجشنبه صبح استعفا خواهم داد. بعد از بازی در مورد آن تصمیم گیری خواهم کرد.4شنبه شب کمی دلخور شدم و این به خاطر چیز هایی است که خوانده ام ... فکر می کنم مردم باید کمی بی طرفانه تر عمل کنند.فکر می کنم که از بیرون کسانی مطلبی خاص را رهبری می کنند. باید به کار دیگران احترام گذاشته شود  اما من از این مسئله لذت می برم چرا که من هم مانند آن ها می توانم لجباز باشم. از عملکرد تیم راضی هستم اما به شدت عصبانی هستم .خوشبختانه بازی را بردیم تا بتوانم کمی هم لذت ببرم."

 سرمربی روسونری ادامه داد:" کسانی از بیرون تلاش می کنند که مرا عصبی کنند اما این کار آن ها ثمری نخواهد داشت. درون تیم روابط بسیار خوبی با مدیران ، بازیکنان و تیم دارم. هنوز برخی هستند که دوست دارند چرندیات بنویسند آن ها رسالتی را پیش گرفته اند که وقتی آن ها را می خوانم می گویم خب اگر می توانید بیایید جای من را بگیرید و نتایجی که گرفته ام را تکرار کنید.  من این را می گویم چرا که برخی مواقع مجبور هستید برخی موانع را از سر راه خود بردارید.دوست دارم زمانی که بازنشسته می شوم شاید در سن 60 سالگی البته اگر زنده بمانم ، به لیورنو بروم ، در کنار دریا بنشینم ، ماهیگیری کنم ، خوراک خوب بخورم ، برخی بازی ها را نگاه کنم ولی هرگز علیه کار کسی جبهه گیری نکنم."تشکر می کنم از بچه ها که بازی خوبی انجام دادند. از مدیریت باشگاه و همه ی هوادارانی که در لحظات سخت در کنار ما بودند. دیگر نمی خواهم چیزی در مورد بازی بگویم چرا که نتیجه بیانگر همه چیز است."

کریس رونالدو در این فصل به پستی جدید رفته است، اما به نظر می‌رسد به مشکل برخورده است.

کریستیانو رونالدو انگار نمی‌تواند این فصل اوج بگیرد. کارلو آنچلوتی تاکتیک‌های نویی به تیم جدید رئال مادرید آورده و رونالدو متوجه این تغییرات شده است. او باید به دروازه حریف نزدیک‌تر باشد و فضای کمتری برای کار با توپ دارد.

ماشین گل‌زنی پرتغالی از زمانی که به رئال پیوسته سلطان بلامنازع بال چپ بوده. اما تا همین اواخر. او در پست جدیدش باید بیشتر برای گرفتن توپ بجنگد و حتی توپ را پشت به دروازه بگیرد و مدافعان سرسخت را مغلوب کند. مدافعانی که نمی‌گذارند او بچرخد و شوت بزند.

کارلو آنچلوتی از همان روز اول می‌خواسته به او آزادی بیشتری بدهد: «رونالدو نیاز ندارد در عقب کار زیادی انجام دهد. او باید زمانی که تیم توپ را دارد آماده باشد.» اما تاکنون که رونالدو سخت توانسته جایگاهش در رئال مادرید را بیابد.

رونالدو در پیش‌فصل امیدبخش ظاهر شد و 6 گل زد. اما او هنوز در لیگ گلی نزده است. این اوضاع بار سنگینی را دارد به سفیدپوشان تحمیل می‌ند. این مهاجم در دو مسابقه 20 بار تلاش ربای گل‌زنی داشت اما 8 تا از آنها را مدافعان حریف برگرداندند. مدافعانی که منتظر ضربه او بودند.

آمار نشان می‌دهد CR7 این فصل با چه مصائبی روبرو بوده است. او تلاش می‌کند به پست جدیدش به عنوان مهاجم نوک عادت کند. زمان نشان خواهد داد که چه روی می‌دهد. او پارسال شروع مشابهی داشت اما سرانجام به اوج رسید و 34 گل در آخرین فصل با مورینیو به ثمر رساند.

لیونل مسی یک پنالتی را از دست داد و دو بازیکن اتلتیکو هم در اواخر بازی کارت قرمز گرفتند.

بارسلونا و اتلتیکو مادرید در نوکمپ به تساوی بدون گل رسیدند و بارسا توانست با گل زده بیشتر در خانه حریف فاتح سوپرجام شود. بازی رفت دو تیم در بیسنته کالدرون به تساوی یک بر یک انجامید.

بارسا در این دیدار نشانی از تیم همیشگی نداشت و آشفتگی و بی‌دقتی در بازی این تیم بارز بود. پاس‌های آنها مانند همیشه نبود. دیه‌ سیمئونه تیمی بسیار سازمان‌یافته را به میدان فرستاده بود و بارسا نمی‌توانست دروازه تیبو کورتوا را با خطر خاصی مواجه کند. در آن سو اتلتیکو در حملات نه بازیکنان زیادی داشت و نه رادامل فالکائو را. آنها هم نمی‌توانستند چندان به موقعیت برسند اما در معدود فرصت‌هایشان ویکتور والدس درخشید و مانع گل خوردن تیمش شد. دیگر بازیکن خوب بارسا در این دیدار نیمار بود که هرچند بسیار ناهماهنگ با دیگر بازیکنان بود اما در لحظاتی تکنیک تماشایی خود را به رخ کشید.

لیونل مسی و نیمار در ترکیب ثابت بارسا حضور داشتند و داوید ویا هم در ترکیب اتلتیکو بود. همچنین سسک فابرگاس به جای آندرس اینیستا در خط میانی بارسا بازی می‌کرد.

تنها موقعیت قابل ذکر نیمه اول برای اتلتیکو بود. فیلیپه لوییس، مدافع چپ اتلتیکو به پیش تاخت و توپ را به آردا توران سپرد. آردا با گذر از جرارد پیکه شوتی محکم زد که والدس آن را عالی دفع کرد.

دو تیم در نیمه دوم هم موقعیت‌های خاصی نداشتند. اما تنش بین بازیکنان بسیار بالا بود و در نهایت فیلیپه لوییس در دقیقه 81 اخراج شد. او از ابتدای بازی با دنی آلوز و مسی تنش داشت و در نهایت زمانی که آلوز تلاش کرد بدون توپ روی او خطا کند او لحظاتی بعد با آرنج به صورت آلوز کوبید و کارت قرمز گرفت.

دیگر بازیکن اخراجی اتلتیکو آردا بود که البته 20 دقیقه بعد از تعویض، و از روی نیمکت اخراج شد. اتلتیکو البته خوش‌اقبال بود که یکی دیگر از بازیکنانش به دلیل لگد کردن کمر آلوز کارت قرمز نگرفت.

بهترین فرصت برای گل‌زنی بارسا در دقیقه 89 پیش آمد. خوان‌فران ساق پای پدرو تازه‌وارد را زد و داور اعلام پنالتی کرد. مسی پشت توپ ایستاد اما ضربه او به تیر دروازه خورد و برگشت.

در نهایت تاتا مارتینو توانست اولین قهرمانی خود را با بارسا جشن بگیرد، اما این قهرمانی با درخشش به دست نیامد.